اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کیفیت ارتباط معلولین جسمی-حرکتی بستری در مراکز بهزیستی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر ابعاد کیفیت روابط در معلولین جسمی- حرکتی بستری در مراکز بهزیستی صورت گرفت. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر آزمایشی  از نوع شبه آزمایشی با  پیش آزمون- پس آزمون به همراه گروه گواه بوده است. جامعه آماری شامل کلیه معلولین جوان بستری در مرکز خیریه جامع توانبخشی شبانه روزی اراک بوده است. از این تعداد 30 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیده و به صورت تصادفی برای شرکت در گروه درمانی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. از پرسشنامه کیفیت روابط[1]QRIبرای جمع آوری اطلاعات و برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزارSPSS V16 استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد بین دو گروه افراد آزمایش و کنترل از لحاظ حمایت اجتماعی، عمق روابط، تعارضات بین فردی  تفاوت معنادار وجود دارد و آموزش مهارت های زندگی به معلولین دارای ناتوانایی های جسمی و حرکتی منجر به افزایش ابعاد کیفیت روابط آنها  می گردد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی پژوهش حاضر نشان می دهد که آموزش مهارت های زندگی برابعاد کیفیت روابط معلولان موثر بوده و باید جزء برنامه های مراکز نگهداری آنها قرار داده شود. کلید واژه: معلولیت/ مهارت های زندگی/ کیفیت روابط [1]Quality Of Realationship